Een carotisstenting is een minimaal invasieve endovasculaire procedure waarbij een vernauwde halssagader wordt open geballonneerd en gestent via een punctie in de lies. De eerste keuze ingreep bij een ernstig vernauwde halsslagader, al dan niet symptomatisch, blijft de klassieke endarterectomie. Dit komt omdat de klassieke ingreep mogelijk iets betere resultaten geeft, en omdat de mutualiteit geen terugbetaling voorziet voor de randmaterialen bij de endovasculaire ingreep.

Als de halsregio bestraald is geweest (oncologische problemen), als er eerder een klassieke endarterectomie werd uitgevoerd en de vernauwing komt terug, of als er een voor de chirurg moeilijk toegankelijke hals is (‘patiënt zonder nek’, of stoma in de hals), is er wel een plaats voor een carotisstenting.

De mutualiteit voorziet nooit een terugbetaling voor de materialen, wel voor de ingreep. Sommige hospitalisatiepolissen dekken wel of ten dele de materialenkost. U vraagt dit van tevoren best zelf na. De materialen worden door de ziekenhuisapotheek in uw hospitalisatiefactuur aangerekend.

U wordt de dag van de ingreep nuchter opgenomen. De ingreep gebeurt onder algemene verdoving. Voor de ingreep heeft U een gesprek met de anesthesist.

Via het aanprikken van de slagader in de lies kan men een catheter door de grote buikslagader opschuiven tot aan de vertakking van de halsslagader. Via deze catheter kan men door inspuiting van contrast, foto’s maken van de halsslagader en de vernauwing. Voor het inbrengen van de stent zal men eerst een soort filter inbrengen boven de vernauwing. Het zal kleine stukjes plaque, die eventueel loskomen tijdens het balonneren of plaatsen van de stent, opvangen. Daarna wordt de vernauwing eerst opengerekt met een ballon, nadien moet de stent ervoor zorgen dat de vernauwing na het openrekken niet terug dichtklapt. Met de ballon wordt de stent optimaal open gerekt in functie van het bloedvat. Na het nemen van een controlefoto zal de filter terug verwijderd worden, alsook de toegangspoort in de lies. Nadien wordt een drukverband aangelegd in de liesregio, en gaat u de eerste nacht naar intensieve zorgen. De ochtend daarop kan U naar uw kamer, en na de middag of de volgende dag naar huis.

Specifieke risico’s zijn deze van de klassieke endovasculaire procedures en deze van de klassieke carotis-ingreep. De risico’s in de hals zijn er niet omdat er in de hals geen snede wordt gemaakt. Mocht er tijdens het plaatsen van de stent een technisch probleem met het materiaal zijn, is het in een zeldzaam geval nodig direct over te gaan tot een klassieke ingreep. In lies kan een hematoom ontstaan op de punctieplaats.

Bij ontslag worden concrete afspraken gemaakt omtrent bloedverdunners. Verder gelden dezelfde aanbevelingen als bij de algemene endovasculaire ingrepen.